Η ερλιχίωση προκαλείται κυρίως από την E. Canis, η οποία είναι ένα βακτήριο υποχρεωτικά ενδοκυτταρικής εντόπισης. Μεταδίδεται με κρότωνες. Επειδή οι κρότωνες μεταδίδουν και άλλα νοσήματα, μπορεί η ερλιχίωση να συνυπάρχει μαζί με αναπλάσμωση, Lyme, πιροπλάσμωση. Η ενδοκυτταρική εντόπιση προκαλεί μία αντοχή του βακτηρίου στην αντιμικροβιακή θεραπεία.

Η E.canis μεταδίδεται μέσω του σαλιού μολυσμένων κροτώνων του γένους Rhipicephalus sanguineous, οι οποίοι μολύνονται όταν τσιμπούν και τρέφονται από μολυσμένους ξενιστές.

• Μετά από την παροδική οξεία φάση, οι σκύλοι είτε καταπολεμούν τη λοίμωξη είτε μπαίνουν σε μία παρατεταμένη υποκλινική φάση που διαρκεί για μήνες. Κατόπιν περνούν στη χρόνια φάση, στάδιο στο οποίο γίνονται και οι περισσότερες διαγνώσεις.
• Στην οξεία φάση δεν μπορούν να ανιχνευτούν αντισώματα, διότι χρειάζονται 2 έως 4 εβδομάδες μέχρι να αναπτυχθεί ένας ικανοποιητικός τίτλος.
• Τα κλινικά συμπτώματα αλλά κυρίως οι διαταραχές στην εικόνα της αιματολογικής εξέτασης είναι αυτά που θα οδηγήσουν σε υποψία του νοσήματος. Θα πρέπει, όμως να διαφοροδιαγνωστεί από νοσήματα όπως το πολλαπλό μυέλωμα και η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία.
• Ο τίτλος που μπορεί να ανιχνεύσει το τεστ είναι 1:160.